Yaoi of Manhattan

Odwrócił się, stając automatycznie tyłem do swojego przyjaciela.
-Do zobaczenia... - powiedział, na tyle głośno, by Matt mógł go usłyszeć. Szedł powoli, wymijając kolejnych mężczyzn, których ręce co chwilę lądowały na jego ciele. Zatrzymał się dopiero, kiedy stanął na przeciwko blondyna, o którym była mowa. Ten opierał się o poręcz schodów i wyglądał, jakby był tutaj po raz pierwszy. Ciekawe.
-Jak leci? - powiedział pochylając się nad nim - Ciężka noc?
Na jego twarzy widać było zalążki łobuzerskiego uśmiechu. Na razie jednak patrzył na niego z pewnym dystansem, którego chłopak nie był w stanie dostrzec.

-Jakieś plany? - zapytał, nie odrywając od niego wzroku. Czuł na plecach czyjeś spojrzenie i był wręcz pewny, że Matty mu się przygląda. Sytuacja często tak wyglądała. On znajdował sobie kogoś (w tym wypadku to sam Matt okazał się tym, który znalazł mu zdobycz), a potem wracał z nim do domu, mając Matthew za szofera. Czy czuł się z tym źle? Oczywiście, że nie. To był Lucyfer. Uważał, że tak po prostu miało być. W końcu przyjaźń polegała na wyrzeczeniach. Jego przyjaciel wyrzekał się alkoholu, żeby go podwieźć do domu, a Lucyfer? Lucyfer wyrzekał się... kiedyś się czegoś wyrzeknie. Przynajmniej taki był plan.

-Mogę to zmienić - powiedział, przygryzając dolną wargę. Nie czekając na odpowiedź ruszył w kierunku wyjścia, rejestrując tylko fakt, że Matty już opuścił klub. Dobrze, przynajmniej nie będzie musiał go gonić. Kiedy znaleźli się na zewnątrz, Lucyfer podbiegł do Matthew, który popalał coś pod murem. - Możemy wracać. - Tu skinął głową na chłopaka, który wyszedł za nim z klubu, jakby chcąc pokazać, że ma już to, czego potrzebuje.

***

Następnego dnia Lucyfer pozbył się już chłopaka, który jak się okazało był prawiczkiem, co tylko podsyciło podniecenie mężczyzny. Może by to nawet polubił? Teraz jednak myślał o siłowni i o tym, że po niej pójdzie do sauny. Wziął swoją torbę, po czym wsiadł do samochodu, by w końcu podjechać pod siłownię. Był pewien, że spotka tam Matty'iego. Nie mylił się.

Gdy tylko usłyszał jego wypowiedź, spojrzał na niego jakby chciał powiedzieć, że wciąż jest młodszy od niego i to się nigdy nie zmieni, ale w końcu uśmiechnął się do niego złośliwie.
-Jesteś taki żałosny, Matty. Wytrzymam dłużej na zabawie z młodym, niż ty na zabawie z Juliet, więc nie wiem o kim to źle świadczy - powiedział, robiąc przepraszającą minę. To, że mała czasami naprawdę potrafiła dać w kość Lucyfer wiedział doskonale. Kilka razy sam został nieźle "wyjeżdżony" przez nią. - Byłem jego pierwszym - powiedział, po chwili. Nie z dumą. Bardziej jakby prowadził wiadomości w BBC 1.

-Dwadzieścia... - powiedział, choć nawet dla niego brzmiało to nieprawdopodobnie. - Siedemnaście, może szesnaście, no nie wiem, nie pytałem. - Wzruszył ramionami. W sumie naprawdę mało go to obchodziło. - Ale uwierz mi, jego pierwszy raz był lepszy niż w marzeniach, to mogę zagwarantować. Potem tylko trochę jęczał, kiedy kazałem mu wyjść, ale sam pomyśl, u mnie się na noc nie zostaje - dodał. Coś się rozgadał. Nie chciał jednak tak tego zostawić. Chociaż z drugiej strony miał gdzieś czy go za to skarcą czy nie. Był dorosły i mógł decydować z kim sypia, gdzie i jak. Tym razem z niepełnoletnim dzieciakiem, w jego łóżku, z jego nogami na ramionach. Jakiś problem? Lucyfer już się postara, żeby zniknął.

-Nic mu nie będzie - powiedział spokojnie, zwiększając obroty bieżni. Nie chciał już myśleć o tym dzieciaku. Było, minęło. Teraz stał na bieżni i na tym się skupiał. Odrobinę skupienia ofiarowywał co jakiś czas Matty'iemu i to wszystko. Nie ma co się rozczulać nad jakimś dzieciakiem, który dobrze wiedział jak to się skończy. On nie mówił mu, że zostanie jego chłopakiem czy partnerem. Nie. Mówił, że to seks. I tyle. Spojrzał na przyjaciela, który również biegł teraz szybciej. Po chwili wziął swoja butelkę wody i zwalniając do jedynki, wypił połowę, by potem znów zmienić prędkość.

Nie dokończy. Lucyfer miał dla niego inne plany. Poza tym, tak się złożyło, że wcale sobie nikogo nie znalazł. Zagadał go za to chłopak, którego spławił kilka dni temu, po raz kolejny próbując swoich sił. Po raz kolejny został spłoszony. Jesus odnalazł Matta przy wyjściu, kiedy to już prawie zniknął mu z oczu. Objął go ramieniem, nasuwając na oczy okulary przeciwsłoneczne i ruszył w kierunku własnego mieszkania.
-No, to teraz w końcu możemy wziąć trochę towaru, który załatwiłem - powiedział wesoło, patrząc to na jego twarz, to na własną rękę, przewieszoną przez jego ramię.

-A ty tak niesamowicie i strasznie... żałosny, kiedy to myślisz, że się mnie pozbędziesz - powiedział, naciskając guzik w windzie, dzięki czemu dojechali na ostatnie piętro. Otworzył drzwi i wpuścił do środka Matthew, który ze swoją miną, odrobinę go rozśmieszał. Lucyfer podszedł do kuchennego blatu na którym leżało małe pudełeczko. Skręty, które własnie tworzył miały umilić im wieczór. A to, co było w środku, zdecydowanie doda im kopa. Podał jednego mężczyznie, drugiego włożył sobie do ust. Wyjął z kieszeni czarną zapalniczkę, by kolejno odpalić nią skręta. Tę również podał Mattowi.