Yaoi of Manhattan

[szczerze kiepsko z pomysłami, itp. chociaż można zrobić że Az się upił do tego stopnia że chodzenie w pionie jest zbyt ciężkie, no i Diego go znajdzie....a co zrobi to już myśl ty xD co ty na to ?]

[spoko.]

Miał nie zabijać? To nie zabijał, tyle że znów znalazł zajęcie w alkoholu. Pił już od pięciu dni i dopiero jakoś tak naprawdę się schlał. Wylazł z wysiłkiem z baru, szedł slalomem nie mogąc praktycznie utrzymać się w pionie i do tego o chodzeniu prosto to on mógł zapomnieć. Oparł dłoń o ścianę i sunąc tak po niej szedł uparcie dalej. W końcu jednak się poddał, siadł na jakimś niskim murku. Zimne powietrze nocy nie pomagało mu wytrzeźwieć chociaż, kiedyś pomagało. Odetchnął, coś czuł ze dziś przeczyści sobie żołądek. Jęknął gdy znów zawirowało mu przed oczami, później wybuchł śmiechem który ledwo mógł stłumić.

[wyszło słabo, sorry.]

Zachwiało go, a w takim momencie odzyskanie równowagi jest niemożliwe. Podniósł głowę gdy ktoś złapał go za ramię. Patrzył pustym wzrokiem na wampira, potrzebował parę minut by skojarzyć go.- Taaa....wszys-tko zajebiście...dobrze.- wymamrotał. Gdyby był trzeźwy pewnie wiedział by że uwierzenie mu w to jest nie możliwe, zwłaszcza że czuć było mocno alkohol. Przechylił głowę przez co wyglądał jak drapieżnik zwłaszcza z tymi morderczo czarnymi ślepiami.
Po chwili oparł się o Diego i zamruczał coś tam nie przytomnie.

[no prawdę gadam xD ]

Słysząc pytanie zamyślił się, a raczej stał się jeszcze bardziej nie obecny. Zmarszczył lekko brwi.- nie daleko.......gdzieś.- wymamrotał, cholera nie pamiętał nazwy ulicy, ani numeru. Podniósł na niego wzrok.- nie wiem no....idź se...poradzę sob-ie sam.- stwierdził nagle. Gdyby wypił trochę mniej dał by radę wyrwać się z tego otępienia przy użyciu mocy jakiej posiadał, ale teraz nie miał na to szans.

Skulił się nieco gdy nagle zrobiło mu sie zimno. Te zasrane skoki temperatury jakie odczuwał gdy wypił więcej, go po prostu drażniły.
- zle...robis....sz..- mruknął tylko i siedział tak bez słowa do póki nie przyjechała taksówka. Nie było sensu sie teraz buntować, bo za nic by nie wygrał. Jutro rano jak wytrzeźwieje to będzie miał czas by przekląć wszystkich, a zwłaszcza wampira. Bo już czuł że to kiepsko się skończy, ale ten wniosek wyciągnęła ta cześć jego umysłu która teraz nie miała prawa dojść do jego pijanych myśli.

Jazda taksówką byłą koszmarem, zemdliło go i dziwił się że nie zapaskudził samochodu. Praktycznie leżał na tylnym siedzeniu, słyszał jak kierowca coś mówi do Diego, ale nie miał pojęcia co bo nie rozumiał nic. Stęknął i znów się nieco skulił gdy szarpnął nim dreszcz. Eh, takie okazywanie słabości kaleczyło jego dumę, ale teraz nawet tego nie zauważał.
Gdy w końcu znaleźli się w mieszkaniu mężczyzny, nawet dwa razy nie trzeba było mu powtarzać że ma się położyć. Od razu runął na łóżko, zamruczał niczym wielki kocur gdy tylko poczuł miękki materac. Więcej to mu teraz nie było potrzeba. Przekręcił sie na plecy i wbił rozbiegane spojrzenie w sufit.

Nie reagował na dotyk prawie w ogóle, jednak kiedy mężczyzna rozpiął mu kurtkę i przypadkiem musnął klatkę piersiową. Az utkwił w nim spojrzenie, ale nie było w nim złośliwości, ani wrogości. Tylko spokój i znużenie. Usiadł gdy usłyszał prośbę. Obserwował go czujnie gdy ten zdjął z niego do końca kurtkę. Ani razu się nie odezwał, wyraźnie uważając to za zbędne. Gdy wampir pochylił się znów w jego stronę, wykonał nagły gest. Złapał go za kark by nie mógł się odsunąć. Pocałował go nawet łagodnie, mimo że się upił to i tak świetnie całował. Tej umiejętności nic chyba nie mogło go pozbawić. Puścił go jednak dość szybko, sięgnął po szklankę i leki. Łyknął tabletki chociaż wątpił by pomogły mu, jednak zimna woda która spłynęła przełykiem, nieco poprawiła samopoczucie. Rozciągnął się z powrotem na łóżku, mamrocząc coś do siebie.

Kiedy Diego poszedł do kuchni, Az przymknął oczy i na chwilę się zdrzemnął. Dlatego widząc go siedzącego nieco go to zaskoczyło.
Po chwili męczenia się, przekręcił się tak że klęczał na łóżku. Równie niespodziewanie położył jedną dłoń na jego udzie, a drugą na klatce piersiowej. Jako że wampir siedział tyłem do niego, to miał słabe pole manewru. Zamruczał cicho prosto do jego ucha, po czym przygryzł lekko płatek jego ucha.
Tak to już było że gdy wypił robił sie dziwnie przymilny, co normalnie nigdy nie miało by miejsca.