Yaoi of Manhattan

Spojrzał na niego i o mało nie udławił się własną śliną. No może nie tak "o mało", bo w sumie było to niewykonalne, ale jednak... Zmarszczył brwi, po czym pochylił się nad elfem. Poczekał aż ten przełknie napój, by kolejno wyjąć mu z ust słomkę i cisnąć nią przez bar.
-Oszczędź sobie wstydu - powiedział, kręcąc głową z żałością. - I mnie przy okazji.

-Siedzę koło ciebie, więc automatycznie i mnie robisz niesamowitą "siarę", jak to chyba się teraz mówi... - powiedział, nie odrywając wzroku od jego tęczówek. Picie przez słomki pozostawiał kobietom i tak powinno zostać. Pedał, nie pedał mógłby się powstrzymać i pić jak facet. Tego jeszcze tylko brakuje, żeby zaczęli zamawiać cosmo.

To, że byli tam ludzie raczej było spowodowane faktem, że siedzieli na ziemi. Trudno było tutaj trafić na jakąś ciekawą sztukę. Lucyfer w końcu znudził się tym miejscem i podniósł się z krzesła. Nie zostawiając barmanowi napiwku ruszył w stronę drzwi.

-Gdzieś, gdzie nie będę musiał mieć styczności z irytującym elfem - powiedział, nawet na chwilę nie odrywając wzroku od jego oczy. Takie rzeczy trzeba było mówić w ten sposób, patrząc sobie na buty, traciły na wadze jak i prawdziwości, a na tym zdecydowanie zależało diabłu. W sumie to sam nie wiedział, gdzie chce iść. Może zabije parę osób, może wróci do piekła albo znajdzie sobie kogoś na tę noc, a potem dopiero zabije...

-Do piekła? - wymruczał w jego stronę swoim lekko zachrypniętym, seksownym barytonem. Do piekła było o wiele łatwiej wejść niż wyjść, dlatego Lu nigdy za bardzo nikomu wejścia tam nie bronił. Co do seksu, sprawiały miały się jasno. Lucyfer był w tej dziedzinie Bogiem. Czy diabłem, zależy jak na to spojrzeć. Ważne, że był cholernie dobry i wielu marzyło, by choć raz spędzić z nim noc. Gorzej z faktem, że Lu czasami przestawał nad sobą panować, a wtedy mógł, cóż, niechcący kogoś podczas tego seksu zabić. Pewnie, zawsze mógłby trochę się opanować, może...

Mało kto chciałby tam zejść, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że zazwyczaj stamtąd nie wracano. Jakimś cudem Lucyfer jednak wcale nie miał ochoty zabierać tam elfa.
-Przekonaj mnie, że warto - powiedział zaczepnie, krzyżując ręce na piersi. Odsunął się w tym samym czasie o krok, by nie czuć jego gorącego oddechu na uchu. Chłopak musiał chyba stać na palcach, bo był od niego w cholerę niższy.

Przewrócił zrezygnowany oczami, po czym złapał go za nadgarstek.
-Na pewno nie tak - powiedział, unosząc znacząco brwi. - W ten sposób tylko pognieciesz mi koszulę. Ale próbuj dalej.
Ruszył w kierunku bocznych uliczek. Znikanie stąd byłoby dziwne, poza tym nie lubił mieć przy tym świadków. Lepiej, żeby nikt nie dowiedział się o jego specjalnych zdolnościach.