Yaoi of Manhattan

Drzwi się zamknęły zanim zdążył chociażby zakląć.
-Bardzo zabawne Nott, bardzo zabawne - powiedział sam do siebie, odwracając się powoli w stronę mężczyzny, a raczej chłopaka na łóżku. Automatycznie w głowie ocenił go w tej swojej słynnej skali, o której wiedzieli wszyscy, a nikomu jeszcze nie udało dowiedzieć się własnego numerka na jakim został postawiony. Tym razem było dość wysoko, choć oczywiście całe rozmyślania trwały nie więcej niż dwie sekundy, a liczba jaką dał chłopakowi wyleciała jeszcze szybciej. Wiedział już, że chłopak na pewno nie jest tutaj przypadkiem. Przypadki nie istniały. Wszystko w jakiś sposób miało swoją przyczynę. Tym razem przyczyna o imieniu Matthew, której niesamowicie oberwie się, gdy tylko stąd wyjdzie. Przecież wiedział w jakiej sytuacji jest obecnie Lucyfer i że nie może pozwolić sobie na coś takiego. A jednak... testował go. I nieźle mu to szło.
-Dobrze, że przynajmniej masz na sobie ubranie, a nie jakąś pierdoloną kokardę - powiedział do niego na powitanie, unosząc delikatnie kącik ust w złośliwym, choć nadal dość przyjemnym uśmiechu.

-Kiedy mnie stąd wypuszczą, co? - zapytał, choć wątpił, żeby chłopak wiedział. Znając Matta, będzie musiał przepchnąć mu pod drzwiami gumkę wypełnioną spermą. Cudownie. W takim razie zapewne umrze tutaj albo będzie musiał zrobić sobie dobrze. A w sumie... skoro pewnie to i tak idzie na jego koszt, bo przecież w takich sytuacjach zawsze najlepiej było używać Lucyferowego konta, mógł kazać zrobić to chłopakowi. Mniej zachodu. Usiadł na łóżku obok niego, opierając głowę o ścianę. - Wiesz, że cię nie przepieprzę, nie?

-W sumie... komu nie byłoby szkoda tracić seksu z, zaraz jak to leciało?, ah tak!, największym łamaczem serc na Manhattanie, dupojebcą, waginosceptykiem i.... ah, panem i władcą - zaśmiał się pod nosem. Był legendą na całym Manhattanie. On i jego podboje. Cóż, teraz przygasł odrobinę ale tylko z własnej inicjatywy. W końcu, obiecał sobie, że będzie wierny. A skoro tak, to własnej obietnicy nie złamię. - Też ci współczuję - dodał po chwili, obdarzając go seksownym, może aż nadto, uśmiechem.

-Mam faceta - podsumował to jedną wypowiedzią, a co tam! Dziwnie wypowiadało mu się te słowa. W sumie nie mówił ich za często. Mimo to, kurczę, to nadal było takie anormalne! A ludzie patrzyli na niego jakby był jego bratem bliźniakiem albo chorym na umyśle sobowtórem. LUCYFER LINCOLN MA KOGOŚ?! Tak, to była prawdziwa bomba.
-Jaki... asortyment. Lodówka, wow. Danielsa tu mają? - zapytał z uśmiechem.

-To z tego, że nie wyszedłbyś z tego żywo - powiedział rozbawiony. Znał Maxa trochę. Tę jego natarczywość i sposób bycia. Gdyby się dowiedział, a dowiedziałby się na pewno i to pewnie od samego Lucyfera, nieźle by sprał tego dzieciaka. Choć w sumie to pewnie nie był już dzieciak. Swoją drogą, Lucyfer wcale nie chciał Maxa zdradzać. Sam się sobie dziwił, bo kiedyś nawet nie widziałby siebie w związku, ale taka była prawda, nie chciał zdradzać. - Gdybyś poznał Maxwella wiedziałbyś o czym mówię...

Najśmieszniejsze w tym wszystkim było to, że sam Lucyfer również nie rozumiał żadnych par ani homo, ani hetero. Zawsze się z nich śmiał, mówił, że przecież to tylko zmniejsza ilość możliwości, a tak naprawdę zabrania wszystkiego, co możliwe. I gdzie tu przyjemność? A no, okazywało się, że jednak była, a sam Lucyfer dowiedział się o tym dopiero, kiedy sam zaczął z kimś być. A był, proszę uwierzyć, osobą najmniej podejrzewaną o związek na całym Manhattanie, jak nie w całej Ameryce! W końcu, kurczę, Lucyfer Lincoln mieć kogoś? Gdzie tam
-Przykro mi, że Cię zawiodłem - powiedział, przewracając oczami. - Zawsze możesz się onanizować patrząc na mnie. Podobno jestem całkiem niczego sobie...
Oczywiście, że nie mówił serio.

-Wziąłbym Cię za niezłego... czuba - powiedział z uśmiechem. Widząc, że chłopak chyba jednak nie da mu tego Danielsa sam obszedł łóżko i wyjął z lodówki butelkę Jacka. O to właśnie chodziło. Czy tylko jemu wydawało się, że w pomieszczeniu nagle zrobiło się niezwykle gorąco? Jakby podkręcono wszystkie grzejniki, a klimatyzacja stała się wręcz prehistorią. Po chwili wkurwił się już niesamowicie. Czy to nie aby jakaś konspiracja? Zciągnął z siebie koszulę, ukazując doskonale wręcz umięśnione ciało. Z gwinta wypił trochę Danielsa, przechadzając się po pokoju.